Een inspirerende bijeenkomst met persoonlijke verhalen en verhalen over mooie projecten op het gebied van diversiteit. Het programma start met een indringend en persoonlijk verhaal van Sahand Sahebdivani over het reilen en zeilen van zijn uit Iran afkomstige moeder en vader. Beide zijn hoogopgeleid en oefenden interessante functies uit in Iran. In Nederland runden zij jaren een wasserette. Sahand legt uit waarom een fysieke plek als Cultureel Centrum Mezrab zo belangrijk is voor kunstzinnige geesten afkomstig uit andere landen en niet alleen dat. Op een dergelijke plek is ruimte voor allerlei verhalen van mensen die op diverse wijzen verteld/tentoongesteld kunnen worden. Zijn moeder kon van jongsaf aan goed zingen maar kreeg daar in Iran geen ruimte voor als vrouw. Door een fysieke plek te creeren kon zijn moeder het zingen weer oppakken en haar mooie liederen laten horen aan anderen en doorgroeien naar een professionele zanger. En zijn ouders konden hun eten en eetgewoonten delen met anderen. En zo zijn er vele voorbeelden te noemen van verhalen en gewoontes die op zo’n plek gedeeld kunnen worden.
Na het indringende verhaal van Sahand vertellen Alice van Gorp en Jenny Wesley over het Cultuur & Co project Express & Connect. Een project dat op een vernieuwende manier mensen een taal laat leren in verschillende Europese landen. Door gezamenlijk liedjes uit elkaar taal te leren, een eigen gedicht in een andere taal te imiteren, twee mensen bij elkaar te zetten die elkaars taal helemaal niet spreken en ze met elkaar laten communiceren etc.
http://sites.google.com/site/expressandconnect/
Dan vertelt Niranyana Jayamary over haar reis naar India waarbij ze op zoek ging naar het leven van vrouwen in India. Is India wel zo booming voor vrouwen. Ze verteld haar verhaal door foto’s te maken van vrouwen. We zien een vrouw die een vruchtbaarheidskliniek runt voor vrouwen die onvoldoende middelen hebben om actie te ondernemen als ze niet zwanger kunnen worden. Ze vertelt ons over haar leven, hoe deze vrouw voor 4 verschillende ziekenhuizen werkt en haar man 1 dag in de week ziet en haar kinderen een andere dag. Ze slaapt in het ziekenhuis en het bed is tegelijkertijd haar bureau.
http://www.niranyana-fotografie.nl/
Frank Siddiqui vertelt vervolgens over de Code Culturele Diversiteit, een gedragscode voor culturele instellingen. Hij levert een praktisch instrument, zowel kader als concrete handreiking voor instellingen om ambities en doelstellingen op het gebied van culturele (etnische) diversiteit te formuleren en in praktijk te brengen. Doel van de Code is het om diversiteit structureel binnen culturele organisaties te verankeren Externe partijen kunnen hieraan refereren en verslag doen wat ze ermee doen. De Vereniging van Schouwburgdirecteuren heeft de code inmiddels aangenomen.
http://www.vscd.nl/dossiers/200/Code_Culturele_Diversiteit/
Na Frank Siddiqui komt Els Schellekens aan het woord over een onderwijsproject genaamd Onze Klas Mijn Wereld gericht op kinderen van 4 t/m 8 jaar. Doelstelling van het project is het bevorderen van respect voor diversiteit & sociale inclusie door met leerlingen te werken aan identiteit, sociale relaties, de groep en burgerschap. We zien foto’s van de klas, thuis etc. die kinderen hebben gemaakt. De kinderen maken zelfportretten en komen veel meer over elkaar te weten.
De middag wordt afgesloten met een praatje van Shirley Khoebal van de VPRO. Helaas werkt het filmpje niet op de aanwezige apparatuur. Shirley werkt als coördinator diversiteit voor de VPRO en haar taak is meer allochtonen in te laten stromen bij de VPRO en binnen de omroep te streven naar meer bewustzijn van diversiteit. Zo heeft ze o.m. de Masterclass Metropolis geïnitieerd voor instroom van jonge talenten die vervolgens nieuws(verhalen) vertellen uit het dagelijkse leven.
Lees meer over Metropolis op http://www.metropolistv.nl/nl/content/over-metropolis